Rozłączenie (Polish)

Rozłączeni — lecz jedno o drugim pamięta,
Pomiędzy nami latają liście i ptaki,
I cierń rośnie w pustyni, jak gdyby ujęta
Ręka Boża sadziła tam kwiaty wszelakie.

Rozłączeni — lecz jedno o drugim pamięta.
Słyszę twoich kroków echo i szum twych sukienek;
Widzę liście spadające i zmiatane w chmury
Wiatrem — jak twoje ręce — i twoje westchnienia.

A cóż tam, na końcu rozłączeń?
Świat mglisty, znikły łąki kwieciste,
Słońce gasnące i cienie zachodu,
I sny, co żadnej nie dają przyszłości.

Parting

Though parted, yet one for the other still yearns,
Between us, leaves flutter and birds cross the skies,
In deserts, the thorn as if guided now turns,
Where God plants His flowers in wondrous disguise.

Though parted, yet one for the other still sighs.
I hear the faint echo of your fleeting tread,
I see falling leaves swept to cloud-laden highs,
Like your tender hands, or the tears you have shed.

And what lies beyond this parting forlorn?
A world dim and misted, the meadows all fade,
The sun slowly sets, its light tattered and torn,
And dreams bring no future, but shadows instead.